Bazen sinemaya gitme isteğiyle dolu olunca hangi filme gideyim diye araştırmaya gerek duymayabiliyor insan. Böyle bir günde gidebileceği en uygun sinema salonuna gidip en az bekleyeceğim filme bir bilet aldım.
Bir kaç salonda yayınlamasından dolayı neredeyse her saat bir seansı olan, yönetmenliğini Togan Gökbakar‘ın yaptığı, Togan Gökbakar ve Şahan Gökbakar kardeşler tarafından senaryosu yazılan Kayhan‘ın oyuncuları genel olarak bir çok filmde gördüğümüz ama isimlerini bilmediğimiz kişiler.
Filmin Konusu
Davranışları nedeniyle istenmeyen ama aslında insanlara iyilik yapmayı seven Kayhan, yıllar sonra okuduğu lisenin pilav gününe gider. Pilav gününde hiç aklına gelmeyen bir sürprizle karşılaşır. Mezuniyetin 20. yılına özel olarak yeniden basılan yıllıkta arkadaşım dediği kişilerin kendisi hakkındaki düşüncelerini görür. Hiç de umduğu gibi olmayan bu düşünceler nedeniyle arkadaşı sandığı bu kişilerden intikam almaya yemin eder.
Sonuç
Konuya hemen girmek istiyorum. Film, aradaki bir kaç güzel espriyi göz ardı edersek hiç iyi değil. Şahan-Togar kardeşlerin Recep İvedik haricinde bir tipleme yaratmaya çalışmalarının hüsranla sonuçlanması diyebiliriz film için. Recep İvedik‘in konuşmaları, hareketleri gibi –her ne kadar marka olmadığını düşünsem de– farklı ve izleyici tarafından kabul edilebilecek şeyler ortaya koymaya çalışsa da bariz bir yapmacılık seziliyor.
Zaten Şahan Gökbakar‘ın filmin galasında Recep İvedik‘i geçemeyeceği yorumu da bu filmden pek umutlu olmadığını gösteriyor.
Ayrıca, Şahan Gökbakar‘ın, ayrımcılığa bir şekilde maruz kalan karakterleri –Recep İvedik zaten ayrıştırılmış bir karakterdi, Kayhan’da ayrıştırılmış bir karakter, ilginç bir şekilde her ikisi de bunun farkında değil gibi davranıyorlar– ayrıştırılma nedenlerinin üzerine giderek karakter yaratması beni rahatsız ediyordu.
Beğenmediğim, övülecek yanlarının yerilecek yanlarına göre devede kulak kaldığı bir filmdi. Filmdeki yapmacık tavırlar, gereksiz sahneler sıkıcı idi.
Yazı yazmayı sever. Okumaya bayılır. Her zaman her yerde öğrencidir.